Od wystawnych kaftanów osmańskich po nowoczesne kreacje młodych projektantów, turecka moda podróżowała daleko i bardzo się zmieniła na przestrzeni wieków. Wróciliśmy na początek, aby zrozumieć rozwój jego estetyki.
Era mody
Historia tureckich ubrań sięga miniaturek i malowideł ściennych znalezionych w Azji Środkowej od 100 rpne Przedstawiają Turków Azji Środkowej w skórzanych butach, koszulach miętowych (luźno wycięta, bez kołnierza), krótkim kaftanie z paskiem i spodnie do jazdy konnej, które były luźne u góry i wąskie u dołu. W tym okresie na krosnach tkano wełnianą i bawełnianą tkaninę, jedwab pochodził z Chin, a ze względu na warunki naturalne często używano skóry, filcu, skóry owczej i futra.
Wraz z emigracją z Azji do Anatolii konwergencja różnych kultur spowodowała zmiany w estetyce odzieży. Zanim Imperium Seldżuków doszło do władzy, materiały takie jak wełna, filc, włosy wielbłąda, futro, bawełna i jedwab były używane do produkcji şalvar (spodnie), szaty wewnętrzne i kaftan (suknia zewnętrzna lub szlafrok). Ten szczególny kaftan kontynuował swoje życie aż do okresu osmańskiego, w którym administratorzy i bogaci nosili je z futrzanymi podszewkami i haftem.
Sultan Mehmed II Wikimedia Commons
Wiek ostentacyjny
W XVI wieku, kiedy Imperium Osmańskie było u szczytu, przemysł tekstylny i rozwój tkactwa osiągnęły swój szczyt, podobnie jak sfery gospodarcze i polityczne. Osmańscy sułtani zaczęli nosić szaty i kaftany złożone z najdroższych tkanin, ze złotymi i srebrnymi metalicznymi nitkami dodanymi do jedwabnych tkanin. Aby zaspokoić ostentacyjne gusta sułtana, specjalne warsztaty projektowały odzież i wyposażenie dworskie, a czasem nawet składały zamówienia na inne warsztaty w Stambule i Bursie w celu zaspokojenia wysokiego popytu.
Selim I Wikimedia Commons
Oszałamiające ubrania zostały wykonane z takich materiałów, jak brokat, aksamit, satyna i jedwab lampas, tafta, moher i kaszmir. Wpływ międzynarodowy odegrał także ważną rolę z różnymi materiałami zamówionymi w renomowanych włoskich centrach tkackich w Wenecji, Genui i Florencji, a także prezenty dyplomatyczne od krajów bogatych w tekstylia, takich jak Iran, Indie i Chiny.
