Trzy kobiety z dwóch krajów podzieliły Nagrodę Nobla dla Pokoju w 2011 roku. Przyznając nagrodę Ellen Johnson Sirleaf i Leymah Gbowee z Liberii oraz Tawakkul Karman z Jemenu, komitet Nobla starał się skupić uwagę na pokojowej walce o pokój prowadzonej przez kobiety.
Tawakkul Karman, Leymah Gbowee, Ellen Johnson Sirleaf, Pokojowa Nagroda Nobla 2011 Zdjęcie © Harry Wad
![Image Image](https://images.couriertrackers.com/img/history/0/women-pursuit-peace-shared-nobel-prize.jpg)
Ellen Johnson Sirleaf, 2010 © Antonio Cruz / ABr
Ellen Johnson Sirleaf, Liberia
Jako pierwsza wybrana głowa kobiety w Afryce, Ellen Johnson Sirleaf, obecna prezydent Liberii, jest z pewnością najbardziej znana z tych kobiet na arenie międzynarodowej. „Ma Ellen”, jak ją czule nazywają wielu Liberianów, przejęła kraj spustoszony przez wojnę i chaos w 2006 r.; w ciągu pięciu lat swojej prezydentury inwestycje zagraniczne zaczęły spływać z powrotem do Liberii, a jej dług zagraniczny został zmniejszony. Jednocześnie wiele pozostaje do zrobienia. We wtorek 11 października Liberianie oddali głosy na następnego prezydenta; Sirleaf stanął w obliczu silnego sprzeciwu ze strony Winstona Tubmana z Partii Demokratycznych Zmian w Kongresie, który skrytykował Nagrodę Nobla jako zewnętrzne wtrącanie się w politykę Liberii. Niemniej jednak została wybrana na drugą - i ostatnią - kadencję; Sirleaf skończy 79 lat.
Tawakkul Karman, 2012 © Frank Plitt / WIkimedia Commons
Tawakkul Karman, Jemen
Tawakkul Karman, jemeński dziennikarz, działacz i starszy członek partii opozycyjnej, założył w 2005 r. Grupę praw człowieka zwaną „Women Journalists Without Chains”. Organizowała również regularne spotkania na placu Tahrir w Sanie, stolicy Jemenu, gdy miały miejsce protesty wzywające do rezygnacji prezydenta Jemenu Ali Abdullaha Saleha. Wzywając do „Dnia Wściekłości” w lutym 2011 r., Aby zakończyć 33-letni rząd Saleha, Karman kontynuował mobilizację Jemenu przeciwko rządowi Saleha; dowiedziała się o swoim wyborze na Pokojową Nagrodę Nobla, gdy była rozbita w swoim namiocie na placu Tahrir.
Leymah Gbowee, 2011 © César / Wikimedia Commons