Najbardziej zaskakujący jest także najbardziej znany aspekt Monasterio de la Cartuja w Granadzie - lub klasztoru kartuzów. Cartuja ma reputację w całej Hiszpanii jako najbardziej ekstrawagancki i bogato zdobiony klasztor kartuzów w kraju; jednak mnisi, którzy kiedyś tam zamieszkali, byli wyznawcami surowego porządku, który unikał wszelkiej przyjemności estetycznej i zmysłowej.
Święty Bruno założył zakon kartuzów we Francji w XI wieku, a jego wyznawcy żyli okropnie, przyjmując surowe śluby ciszy, regularnie pościąc i żyjąc w nagich, funkcjonalnych celach. W pewnym momencie istniały 24 klasztory dla wyznawców świętego Brunona w Hiszpanii; ale w latach 1835–1837, kiedy hiszpański premier Juan Alvarez Mendizábal zarządził prywatyzację lub wywłaszczenie budynków klasztornych w całym kraju, wiele z tych pięknych posiadłości zostało zamkniętych i popadło w ruinę. Na szczęście dla odwiedzających Granadę cudownie przesadzona Cartuja nie była jedną z nich: ale dla klasztoru i cel mnichów pozostała większość oryginalnej architektury.
Klasztor kartuzów w Granadzie; Germán Poo-Caamaño, flickr
Budowa samego klasztoru rozpoczęła się w 1516 roku pod czujnym okiem wiodącego architekta z Kordoby, a mnisi zamieszkiwali Cartuja aż do ekskomunik w latach 1835–1837. Główną atrakcją tego pomnika jest jednak piękny kościół, który jest uważany za jeden z najlepszych przykładów architektury barokowej w Hiszpanii.
Zaskakująco ozdobne wnętrze podzielone jest na trzy części. Pierwszą dla publiczności jest prezbiterium, w którym dominują rzeźby biskupa kartuzów, św. Jana Chrzciciela, św. Brunona (założyciela zakonu kartuzów) i św. Hugo. Cztery ogromne obrazy Sáncheza Cotana, pioniera stylu realistycznego w Hiszpanii, przedstawiają sceny z Pasji, a centralnym punktem jest dzieło malarza Granadino Pedro Bocanegro (1638–1688), który studiował u architekta odpowiedzialnego za fasadę Granady katedra.
Główne wejście do klasztoru kartuzów w Granadzie; Manu Cogolludo Vallejo, flickr
W Sancta Sanctorum, obszarze dla ludzi świeckich zaprojektowanym i zbudowanym przez Cordobana Francisco Hurtado Izquierdo w latach 1704–1720, splendor tylko wzrasta. Rzeźby Najświętszej Marii Panny, św. Jana Chrzciciela, innego założyciela Chartusu, św. Brunona oraz nagie cherubiny i anioły otaczają tabernakulum, które zawiera Eucharystię. Oddzielająca Sancta od prezbiterium jest oszałamiająca szklana brama wenecka.
Przez wyraźny kontrast zakrystia jest ponurą, ciemną przestrzenią. Zaprojektowany również przez Hurtado Izquierdo, w latach 1727-1764, działa jako przypomnienie surowości, do jakiej zobowiązani byli byli mnisi, swoistego antidotum na otaczającą go ekstrawagancję.
Pomimo swojej reputacji w całej Hiszpanii, klasztor kartuzów w Granadzie jest dość niejasnym zabytkiem w samym mieście, co wynika głównie z jego położenia kilka kilometrów od centrum. Ale bije wszystko oprócz niesamowitej katedry w Granadzie pod względem architektonicznym.
Monasterio de la Cartuja, Paseo de Cartuja, s / n, Granada, Hiszpania, +0034 958 161932
