Caballitos de Totora: Co warto wiedzieć o 3000-letniej tradycji umierania na brzegach Huanchaco w Peru

Przez ostatnie 3000 lat rybacy na brzegach Huanchaco w Peru pracowali tak samo jak dzisiaj, wypływając łódkami trzcinowymi na Ocean Spokojny każdego ranka z wiosłem w ręku; ale ta 3000-letnia tradycja jest na skraju zniknięcia na dobre. Niezliczone pokolenia zanurzyły się w wodach oceanicznych wokół Huanchaco na swoich caballitos de totora, ale z zanikającym tradycyjnym powinowactwem, młode pokolenie zaczyna rezygnować ze starożytnej tradycji dla bardziej współczesnych zainteresowań.

Suchy pustynny krajobraz Huanchaco ustępuje Oceanowi Spokojnemu, tak jak każde inne miasto na plaży wzdłuż surowego wybrzeża Peru. Prawie nigdy nie pada deszcz, a szare chmury wiszą nad miasteczkiem przez większą część roku; to również jest jak każde inne miasteczko plażowe w Peru. Ale jedną rzeczą, którą zauważycie, że jest tutaj inna, są trzciny zwane caballitos de totora, które wzdłuż plaży Huanchaco. Te trzcinowe łódki służą nie tylko do dekoracji, ale są łowcami rybaków poza Trujillo od niepamiętnych czasów i nie można ich nigdzie indziej w Peru.

Mia Spingola / © Culture Trip

„Te łodzie są naszą tożsamością i istnieją od tysięcy lat”, powiedział Armando Ucañan Gonzales, syn lokalnego rybaka. „To dlatego turyści przyjeżdżają do Huanchaco - nie po plażę, fale czy jedzenie - przybywają po łódki i tradycję. Bez łodzi bylibyśmy jak każde inne miasto na plaży w Peru. ”

Mia Spingola / © Culture Trip

Po 15 latach pracy na statku wycieczkowym Armando, obecnie w wieku 45 lat, doskonale zdaje sobie sprawę ze znaczenia turystyki dla małych miasteczek plażowych walczących o uwagę turystów - szczególnie na zatłoczonym terenie peruwiańskiej turystyki. Bez pieniędzy i bodźców ekonomicznych, jakie przynosi stała dieta turystyki, Huanchaco byłby jak wiele innych nienazwanych miast wzdłuż peruwiańskiego wybrzeża, zredukowanych do miasta plażowego, które można by zobaczyć z okna przejeżdżającego autobusu.

Jak każde inne pokolenie, młodzi ludzie Huanchaco nie są odporni na rozprzestrzenianie się zachodniej kultury i jej idei, podobnie jak 40- i 50-latkowie, którzy chcą czegoś innego dla siebie i swoich dzieci.

Mia Spingola / © Culture Trip

| Mia Spingola / © Culture Trip

Mia Spingola / © Culture Trip „Życie rybaka to ciężkie życie”, mówi Armando, spoglądając na swojego ojca, który ma teraz 63 lata, łącząc ze sobą trzciny, jakby robił to od 60 lat. Ojciec Armando, Alfredo, wygląda jak większość rybaków, którzy spędzili lata na morzu: zmęczeni, ze skórzanymi dłońmi i twarzą utwardzoną przez lata wystawioną na słońce i sól. Podczas gdy Armando jest zacięty i wydaje się, że prowadzi bardziej siedzący tryb życia, jego ojciec jest silny i zdrowy.

Mia Spingola / © Culture Trip

„Nie chcę, aby moje dzieci stały się rybakami jak mój ojciec” - kontynuował. „Nauczę ich tradycji. To jest w naszej krwi. Zrobią to, bo to jest w naszej krwi, ale nie chcę, żeby moje dzieci robiły to profesjonalnie, tylko po to, żeby wiedzieć, jak to zrobić. ”

Mia Spingola / © Culture Trip

Caballito de totora | Mia Spingola / © Culture Trip

Jeśli nie zostaną przekazane przez niego i jego dzieci, tradycja thecaballitos de totora zniknie, zredukowana do pokazów turystycznych, pozostałości po żywej, oddychającej tradycji kulturowej. Dzięki temu nastąpi połączenie z przeszłością, tradycją, niegdyś wspaniałymi cywilizacjami przybrzeżnymi Peru i być może ostatnim boomem turystycznym Huanchaco.

Mia Spingola / © Culture Trip

Idąc maleconem w Huanchaco, znajdziesz łańcuchy kluczy caballitos de totora, obrazy, a nawet miniaturowe repliki wykonane z tego samego materiału, z którego wykonane są łodzie. Znajdziesz koszule z trzcinowymi łódkami zdobionymi z przodu, a przez cały czas, wzdłuż plaży Huanchaco, starzy mężczyźni wciąż płyną w morze, tak jak to robili przez wieki. Jak długo zanim wspomnienia tych wielkich ludzi, potomków kultury Chimu, zostaną zredukowane do pamiątek, pokazów turystycznych i miłych wspomnień?

Zanim wyszedłem, Armando podał mi miniaturową łódkę trzcinową wykonaną z resztek materiałów jego ojca. Był mały i delikatny, ze słowem „Huanchaco” wypisanym ołówkiem na górze. „Abyś po powrocie do domu do Kalifornii zawsze pamiętał nas tutaj i nasze tradycje.”