Oszałamiająca produkcja fotografa Fabrice Monteiro jest z natury wielokulturowa, a jego prace stanowią pomost między Afryką i Europą, a także między światem fotografii mody i fotografii ulicznej. Oryginalne ponowne wykorzystanie lokalnej kultury przez Monteiro pozwala mu lepiej przekazać przesłanie swoich projektów miejscowej ludności.
Historia pracy
Urodzony z ojca balijskiego i matki belgijskiej Fabrice Monteiro wnosi do obu swoich dzieł wpływy obu kultur. Ponieważ nie czuje się idealnie dopasowany do żadnej z tych dwóch postaci, artysta woli tworzyć własny świat, który odzwierciedla jego osobowość i historię. Afryka, z jej kulturą, społeczeństwem i religią, jest zawsze jego głównym źródłem inspiracji. Wspomnienia z ceremonii religijnych i rytuałów Voodoo z jego balijskiego dzieciństwa odzwierciedlają częstą obecność duchów na jego fotografiach. Sam Monteiro określa swoje podejście jako „pośredni”, most; pragnąc uniknąć egzotycznych przedstawień Afryki, utrzymuje swoją osobistą i wielokulturową perspektywę, a wyniki są dalekie od klasycznych obrazów Afryki, do których ludzie mogą być przyzwyczajeni.
Ale jego projekty są nie tylko pomostem między dwiema kulturami: w rzeczywistości Monteiro rozpoczął karierę modelki i ponownie wykorzystuje kody mody w swojej pracy. W wyniku tych wpływów jego obrazy są naprawdę zróżnicowane, od mody po fotografię uliczną. Podczas gdy pierwszy rodzaj pracy jest bardziej sztuczny i konceptualny, z dużą ilością mise-en-scène, drugi jest bardziej dokumentalny, ale wciąż opracowany z konkretnym celem.
W 2007 roku, po karierze modelki, Monteiro rozpoczął pracę po drugiej stronie aparatu dzięki Alfonseowi Pagano, amerykańskiemu fotografowi i przyjacielowi, który zapewnił mu dostęp do swojego studia w Nowym Jorku. Monteiro zdał sobie sprawę, że obserwując przez wiele lat fotografów, z którymi pracował, zgromadził wystarczającą wiedzę, aby móc rozpocząć własną praktykę fotograficzną.
Naturalnie zaczął robić zdjęcia dla świata mody, który szybko porzucił na rzecz bardziej osobistych tematów. Praca Marrons, poświęcona tematyce niewolnictwa, wywodzi się z historii jego rodziny i Beninu. „Monteiro” to w rzeczywistości portugalskie nazwisko nadane jednemu z przodków artysty, gdy został deportowany do Brazylii, i które zachował, gdy wrócił do Beninu. Ten kraj, który był także placówką handlu niewolnikami, był postrzegany jako naturalne otoczenie tej pracy, ponieważ balijczycy wciąż bardzo przypominają twarz ludzi, którzy wylądowali na Haiti i Jamajce.
Starożytne dokumenty i obrazy były inspiracją dla tych silnych portretów spętanych ludzi. Celem Monteiro było skonfrontowanie ludzi z mrocznym rozdziałem historii ludzkości, aby przypomnieć sobie, co ludzie są w stanie zrobić innym w imię pieniędzy. Z tego powodu zastosowane kajdany musiały być jak najbardziej realistyczne.
