Biorąc pod uwagę żądzę rozwoju i wzrostu kultury w czasach świetności Imperium Osmańskiego, nic dziwnego, że pewne elementy jego historii nadal inspirują tureckich artystów, szefów kuchni i projektantów do dziś. Spoglądamy na historię strojów osmańskich - od strojów sułtana po stroje noszone przez kobiety na dworze - na krótkie spojrzenie na te władcze dni.
W XVI wieku Imperium Osmańskie osiągnęło szczyt władzy gospodarczej i politycznej. Jako taki, przemysł tekstylny był również świadkiem boomu, z technikami tkania i jakością tkanin na ich szczycie. Oczywiście sułtani mieliby tylko luksusowe kaftany złożone z najdroższych tkanin, ze złotymi lub posrebrzanymi nićmi. Aby zaspokoić duży popyt, specjalne warsztaty projektowały odzież i wyposażenie sądów, czasami nawet składając zamówienia do innych warsztatów w Stambule i Bursie w celu zaspokojenia wysokiego popytu.
Oszałamiające kaftany sułtana (noszone z şalvarem, luźne spodnie) zostały wykonane z takich materiałów, jak brokat, aksamit, lampas satyna i jedwab, lampas, tafta, moher i kaszmir. Ważną rolę odegrały również wpływy międzynarodowe, z różnymi materiałami zamówionymi w renomowanych włoskich centrach tkackich w Wenecji, Genui i Florencji, a także prezenty dyplomatyczne z krajów bogatych w tkaniny, takich jak Iran, Indie i Chiny. Jednym z najbardziej znanych projektów z tej epoki był motyw Chintamani, który składał się z falistej linii z trzema okręgami. Inne motywy, takie jak kwiaty, gałęzie z liśćmi, słońce, księżyc, gwiazdy i niekończący się węzeł były również powszechne. Nakrycie głowy sułtana było również bardzo ważnym elementem mody osmańskiej, poczynając od horasani (wełniany stożkowy kapelusz), a kończąc na mücevveze (cylindryczny kapelusz owinięty delikatnym muślinem).
Lady from the Ottoman Court / Wikimedia Commons Formalne ubranie Ottomans / Wikimedia Commons | Sultan Mahmud II / Wikimedia Commons
Jeśli chodzi o kobiety należące do rodziny sułtana, na głowie noszono kaşbastı (diadem ozdobiony kamieniem pośrodku), aby wskazać ich rangę. W XVII wieku ozdoby głowy kobiet ewoluowały, stając się coraz bardziej ostentacyjne, ze starannie dobranymi zestawami biżuterii. W XVI wieku stosowano również fez z cienkim białym szalikiem, który obejmował całą głowę i ramiona. Kobiety na dworze nosiły wewnętrzną szatę zwaną iç entari z misternym pasem zwanym cevberi. Paski te stały się również dość dekoracyjne, z dołączonymi klejnotami sztyletami lub haftowanymi kluczowymi torebkami. Jako warstwę zewnętrzną kobiety nosiły również kaftany, które w miesiącach zimowych były podszyte futrem, a wszystkie ubrania były wykonane z popularnych tkanin z epoki, takich jak brokat, jedwab i aksamit.
Za panowania Ahmeda III (1703-1730) zaczęły się pojawiać znaczące zmiany w odzieży, gdy wpływy Zachodu opanowały. Gdy kobiety zaczęły wchodzić do rekreacyjnej sfery publicznej, ich estetyka również uległa zmianie, gdy ferace (zwykły płaszcz wierzchni) stawał się coraz bardziej kolorowy i ozdobiony złoconymi ozdobami i wstążkami. Nakrycia głowy z grzebieniami i cienką białą woalką noszone były przez kobiety, które nosiły również jedwabne parasole z wysadzanymi klejnotami uchwytami. Ruch w kierunku westernizacji w strojach za panowania sułtana Mahmuda II w XVII wieku spowodował westernizację odzieży wojskowej, gdy sułtani osmańscy zaczęli się ubierać jak zachodni dowódcy w ciemnych garniturach z haftowanymi brzegami i fez. Do lat pięćdziesiątych XIX wieku zainteresowanie kobiet towarami europejskimi wzrosło, a zamówienia składane były w wyniku importu mody, która radykalnie zmieniła styl osmański.
