Abdourahman Ali Waberi, pisarz frankofoński, odczuwa intensywne „zaangażowanie literackie” w swój kraj, maleńką Republikę Dżibuti położoną w Rogu Afryki między Erytreą, Etiopią i Somalią. Publikowany na całym świecie, jest jednym z pierwszych pisarzy, którzy dają międzynarodowy głos temu narodowi.
Jednym z głównych celów twórczości Abdourahmana Ali Waberiego jest wywrócenie stereotypowych i hegemonicznych wyobrażeń o kontynencie afrykańskim. Używa sarkazmu, ironii i gryzącej satyry, starając się odzyskać historię, zatrzeć biegunowości i humanizować konceptualny krajobraz Dżibuti. Na przykład w The Land Without Shadows - zbiór siedemnastu opowiadań, w których Waberi opanowuje zwięzłą precyzję gatunku - ogromna różnorodność postaci działa na rzecz przeciwstawienia się poglądowi, że można sformułować każdy stereotypowy obraz „Afrykanina”. Powtarzające się odniesienie do wygnania - sam Waberi mieszka w Caen we Francji - dodatkowo zaburza i komplikuje pojęcie tożsamości.
Co więcej, jego powieść z 2011 r. „Pasaż łez” rozszerza swoje zainteresowania pisarzem, odsuwając fakt, że strategiczne znaczenie Dżibuti jest bardzo nieproporcjonalne do jego rozmiarów, ze względu na położenie geograficzne jako miejsce transportu ropy. Mając to na uwadze, tworzy historie rezonujące na arenie światowej daleko poza rogiem Afryki, wyjaśniając w ten sposób miejsce Dżibuti w świecie poza ograniczonymi warunkami ekonomicznego wyzysku.
Wykolejenie dominujących dyskursów jest tak wyraźne jak dążenie, które przenika sam język i składnię książek Waberi. Destabilizując język i poddając w wątpliwość cały szereg innych przekonań, są również kwestionowane. Waberi nie tylko posługuje się dwuznacznym słownictwem, dojrzałym do wielu interpretacji, ale także nieustannie porusza się między trybami narracji (dziennik podróży, tradycyjna mitologia, thriller i poezja, ale tylko kilka) zapewnia czytelnika, że nic nie jest pewne. To uciekanie się do „przypadkowości”, podobnie jak w przypadku wielu postkolonialnych dzieł, można zobaczyć w ostrym kontraście z zapewnioną naturą imperializmu.
