Znany irlandzki pisarz XIX wieku, wiersze, opowiadania i sztuki Oscara Wilde'a, zasłużył sobie na oddanie fanów na całym świecie. W swojej epoce był jednym z najpopularniejszych dramaturgów w Londynie, a dziś jego najsłynniejsze dzieła pozostają nazwiskami domowymi. Pamiętany zarówno za uwięzienie za homoseksualizm i przedwczesną śmierć, jak i talent literacki, Wilde przedstawia fascynującą postać, a jego twórczość wciąż inspiruje miliony w Wielkiej Brytanii, Europie i dzisiejszym świecie. Obraz Doriana Graya
Kompletna porażka w swoim czasie, jedyna powieść Wilde'a, The Picture of Dorian Gray, została opublikowana w 1890 roku. Dopiero wiele lat później publiczność doceniła to dzieło jako ostry atak na współczesne wartości społeczne. Powieść nasycona słynnym dowcipem i satyrą koncentruje się na ekstrawagancji, niemoralności i pięknie. Narracja oparta jest na Faustowskiej koncepcji młodego człowieka sprzedającego swoją duszę w zamian za wieczną młodość. Jako portret młodego człowieka usychającego i blaknącego, jego piękno jest zachowane w całej okazałości. Powieść rodzi wiele ważnych pytań, takich jak wartość sztuki dla sztuki i próżność społeczeństwa. Typowy wildeowski epigramat z powieści brzmi: „Jedynym sposobem na pozbycie się pokusy jest poddanie się jej”.
Znaczenie bycia poważnym
Wilde był bardziej płodnym pisarzem dramatu. Komedia społeczna „Znaczenie bycia poważnym” jest powszechnie uważana za największe arcydzieło pisarza. Bohaterowie sztuki próbują uciec od ciężaru obowiązków społecznych, przyjmując fałszywe postacie o zaskakujących i zabawnych konsekwencjach. Chwalona za olśniewający humor, gra działa również jako fantastyczna satyra społeczna, traktując z trywialnością wszystko, co najbardziej kochało społeczeństwo wiktoriańskie. Dowcip przedstawiający rozpoznawalne typy postaci i znane błędy ludzkie wyjaśniają wieczny urok tej sztuki. Popularność adaptacji filmowej z 2002 r. Z udziałem Colina Firtha i Reese Witherspoon jest dowodem na to, że Wilde pozostaje tak samo ważny jak zawsze.
Szczęśliwy książę i inne opowieści
Wydany w 1888 r. Zbiór pięciu opowiadań, w tym znanych ulubionych, takich jak The Happy Prince i The Selfish Giant, przedstawia zupełnie inną stronę twórczości Wilde'a. Te opowieści o odważnych zwierzętach i szlachetnych książętach, skierowane do dzieci, mogą wydawać się kapryśne, ale nie daj się zwieść. Każda delikatnie wykonana historia kryje w sobie kluczowe przesłanie moralne i uniwersalne tematy, takie jak samolubstwo, chciwość i duma. Na przykład tragiczne zakończenie The Nightingale and the Rose stanowi głęboką krytykę ludzkiej chciwości i kwestionuje ideał prawdziwej miłości. Zaskakująco głęboki i znakomicie napisany talent Wilde'a błyszczy na każdej stronie, w każdym starannie dobranym słowie.
Salome
Innym z najbardziej znanych dzieł Wilde'a jest jego tragedia, Salome, opublikowana w 1891 roku i napisana po francusku. Ta sztuka, pozbawiona zwykłego dowcipu i humoru, nasyca się poetycko poetyckim opisem i obrazem. Opowiada biblijną opowieść o Salome, pasierbicy króla Heroda, który chorobliwie prosi o głowę Jana Chrzciciela na talerzu. Niezbędne opisy Wilde'a ilustrują zarówno chwalebne wzloty, jak i bezlitosne upadki, do których może dotrzeć ludzkość, i wszystko, do czego zdolne są ludzkie emocje.
Fan Lady Windermere
Fan Lady Lady Windemere, po raz pierwszy wykonany w 1892 roku, zjadliwie satyruje moralność wiktoriańskiej Wielkiej Brytanii, wywołując przezabawne rezultaty. Skupiona wokół rzekomego romansu między mężem Lady Windemere a postacią o imieniu Pani Erlynne, sztuka dotyczy podstawowych i powiązanych ze sobą pojęć, takich jak relacje rodzinne, miłość i moralność. Spektakl stanowi doskonałe zestawienie komiksu z serialem, zapewniając, że przedstawione w nim pomysły będą miały prawdziwy wpływ. Znaczenie tych tematów wciąż rezonuje do dziś, zapewniając, że Wilde pozostaje wiecznie istotny. Jeden z najbardziej znanych cytatów sztuki brzmi: „Wszyscy jesteśmy w rynsztoku, ale niektórzy z nas patrzą na gwiazdy”.
De Profundis
Dla fanów Wilde, którzy chcą poznać historię kryjącą się za ikoną, koniecznie należy przeczytać De Profundis, długi list napisany przez Wilde'a podczas uwięzienia. Skazany za nieprzyzwoitość za działalność homoseksualną, Wilde został skazany na dwa lata ciężkiej pracy. Jego tytuł oznacza „z głębin”, a jego treść opisuje zarówno jego związek z lordem Alfredem Douglasem (do którego adresowany jest list), jak i wystawny styl życia, który doprowadził do jego przekonania. Wydany w 1905 roku list, z ciemnym tonem i wstrząsającymi opowieściami, stanowi wyraźny kontrast z dawną filozofią przyjemności Wilde'a.
Ballada o czytaniu Gaol
Po zwolnieniu z więzienia Wilde opuścił Wielką Brytanię i Irlandię, aby nigdy do nich nie wrócić. W swojej nowo adoptowanej ojczyźnie Francji napisał Balladę o czytaniu Gaola, swoją ostatnią pracę. Ten rozszerzony wiersz z 1898 r. Opisuje, poruszająco szczegółowo, brutalność życia w więzieniu i głębię jego cierpienia w tym czasie. Kilka lat później Wilde zmarł w wieku zaledwie 46 lat, bez środków do życia. Ta ballada jest poruszającym opisem niesprawiedliwości życia i horroru systemu więziennictwa oraz oznacza tragiczny upadek jednego z największych bohaterów literatury.
Marianna jest studentką języków i blogerem podróżniczym, dbającym o to, co niezwykłe, o sercu do eksploracji, ożywieniem o przygodach kulinarnych i zamiłowaniem do gry słów. Odwiedź jej blog, Polowanie w Rosji, aby dowiedzieć się więcej.
